مادرانه

پسرای عزیزم! من نمی خواهم شما بهترین باشید، فقط می خواهم شما خوشحال و خوشبخت باشید.

اصلا مهم نیست که همیشه نمره ی 20 بگیری، جای 20 می توانی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر...

عزیزانم: از " ترین " پرهیز کنید، چرا که خوشبختی جایی هست که خودت را با کسی مایسه نکنی.

حتی نخواه خوشبخت ترین باشی.

بخواه که خوشبخت باشی.

همین ...

یادمان هست که از وقتی دنبال پسوند "ترین " رفتیم، خوشبختی از ما گریخت...! از 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20 شده بود.

از رانندگی با پراید و ... لذت نبردیم چون ماشین های مدل بالاتری در خیابان، در حال خودنمایی بود.

از بودن در کنار عشقمان لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و پول تو جیب او کمتر از بسیاری دیگر بود.

همچنین از خانه مان، از شغلمان، از درآمدمان، از خانواده و دوستانمان و ...

می خوام بگویم تحت تاثیر آموزه های غلط بسیاری از ما فقط به " بهترین، بیشترین، بالاترین" چسبیدیم.

در نتیجه تبدیل به انسان هایی افسرده و همیشه نالان شدیم.